Elke woensdagavond, donderdag en vrijdag vind je een gezellige groep studenten in ons atelier. Een jaar lang zijn ze een dag of avond in de week aan de slag om de basis van het glazeniersvak onder de knie te krijgen. Samen veel leren, lol hebben en hele mooie dingen maken! Maar, wie zijn die mensen? Wat vinden ze zo leuk aan glas in lood en waarom kiezen ze voor deze opleiding? Vandaag aan het woord: Amarins!
Elke donderdag komt Amarins Steffens met veel enthousiasme naar de Glasloods. Lekker op de fiets, want ze woont samen met haar man en twee dochters in Zwolle. Als corporate recruiter werkt ze bij het, ook al Zwolse, Intercept.
Liefde voor handwerk en ambacht
Haar enthousiasme voor glas in lood wordt gewekt tijdens een kerst-workshop glasfusing. “Dat vond ik al superleuk, maar gedurende die workshop hoorde ik over de opleiding en daarbij ging er gelijk wat kriebelen. Ik werk graag met mijn handen, alles wat met naald en draad kan dat doe ik. Behalve kleding maken trouwens, daar heb ik niet genoeg geduld voor…"
Een ambacht leren trekt haar. Keramiek is een optie, maar de glas in lood opleiding blijft terugkomen in haar gedachten. "Ik heb het er wel duizend keer met mijn man over gehad en uiteindelijk heb ik net voor de zomervakantie de knoop doorgehakt!”
Het werkt of het werkt niet
Glas in onvergeeflijk, vertelt Amarins. Het werkt of het werkt niet en dat maakt het een heel boeiend materiaal om mee te werken. Glas biedt talloze mogelijkheden maar kent ook duidelijk beperkingen. “Een ambacht dat al honderden jaren zo wordt uitgevoerd, dat is toch prachtig? Natuurlijk komen er moderne technieken bij, maar dat de basis al zo lang op deze manier gebeurt, dat vind ik echt mooi."
Favoriete dag van de week
Hoe de start van de opleiding was? In één woord geweldig, aldus Amarins. “We gingen de eerste dag gelijk aan de slag en daar houd ik van. Ik was gelijk helemaal om:) De groep is gevarieerd en gezellig. Inmiddels is donderdag glasdag haar favoriete dag van de week. “Even niet mem of collega zijn, maar student. Lekker de handen uit de mouwen en iets nieuws doen. De groep is heel gemêleerd en met mijn 41 jaar zit ik precies tussen de jongeren en de (bijna)gepensioneerden in.”
Iedereen heeft zijn of haar kwaliteiten en voorkeuren. Zo kun je elkaar motiveren en vooruit helpen, vertelt Amarins. “Daarbij is de locatie waar we les hebben heel fijn. Prettige, ruime werkplaatsen en als het weer het toelaat gaan we samen buiten lunchen met uitzicht over de weilanden.”
Glas in lood toch leukste
Brandschilderen is niet helemaal haar ding zegt Amarins. Ze kan het erg waarderen, maar heeft er zelf te weinig geduld voor. “Werken met lood daar word ik heel blij van. Het daadwerkelijk maken van een raam zoals we nu doen bij de klantopdracht vind ik heel tof. Maar van restaureren word ik ook blij.”
Behouden voor de toekomst
Tijdens een trip naar Parijs samen met haar dochter, bezoekt Amarins de Notre Dame. De informatie over de restauratie en de talloze vrijwilligers die daarbij betrokken zijn is inspirerend. “Het idee dat je prachtige oude dingen kan behouden voor de toekomst vind ik heel mooi. Ik hoef niet perse iets nieuws te maken.”
Werkplek in de schuur
“Inmiddels heb ik een kleine werkplek kunnen inrichten en het is heel leuk om daar aan de slag te kunnen met glas. Een grotere schuur en ruimere werkplek staan op de planning.” Na de opleiding wil Amarins zeker door met glas in lood, maar hoe precies weet ze nog niet. “Er zijn al behoorlijk wat mensen die me vragen iets voor ze te maken, variërend van een raam tot wat Tiffany projecten. Er is allerlei beweging en ik ga ontdekken waar dat me brengt, heel leuk!”
Vervolgopleiding
Deelnemen aan de nieuwe vervolgopleiding is ook een optie voor Amarins. “Juist omdat je daar wat grotere projecten gaat uitvoeren. Het raam dat ik nu maak is 35x90cm, mijn grootste tot nu toe. Ik merk dat ik dat heel leuk vind.”
Zoveel vooruitgang in 1 jaar
Terugkijkend naar het eerste werkstuk dat ze maakte tijdens de opleiding is Amarins heel trots. “Dan ben ik nog niet eens klaar met de opleiding en nu zie ik al zo’n groot verschil. Ik begon bij nul en het verrast me waar ik met één dag per week ben gekomen, in 9 maanden. Ontzettend leuk om te zien en het smaakt naar meer!”
